Najczęstszą przyczyną bólów pleców jest przeciążenie więzadeł kręgosłupa, które utrzymują kręgi we właściwej pozycji.
Odpowiedzią organizmu na taki stan jest skurcz mięśni, przykręgosłupowych. Naprawdę rzadko takie kłopoty są związane z urazami lub poważnymi chorobami (np. nowotwory). Zwykle są efektem trwających długi czas zaniedbań, wadliwej postawy, nieodpowiedniego ułożenia ciała w czasie snu i mało higienicznego trybu życia.

Istotnym czynnikiem wzmagającym ból jest coraz częściej codzienny stres, gdyż napięcie, jakie przeżywamy w ciągu dnia, przekazujemy naszym mięśniom. Pod wpływem stresu napinamy się, mięśnie się kurczą i uniemożliwiają swobodny przepływ krwi, co powoduje, że mięśniom zaczyna brakować tlenu. Niedotlenione mięśnie reagują skurczem. Napięcia spowodowane stresem najboleśniej odczuwamy w okolicy szyi i pasa barkowego.
Gdy jesteśmy zrelaksowani, przez mięśnie krew przepływa swobodnie. Gdy pod wpływem stresu napinamy się, mięśnie się kurczą i uniemożliwiają swobodne krążenie krwi. Jeżeli krew krąży niedostatecznie, to zaczyna brakować tlenu w mięśniach, na co dodatkowo reagują one skurczem. W taki sposób cały proces pogłębia się doprowadzając do reakcji bólowej.

W wyniku ograniczenia ruchomości w odcinku szyjnym pojawiają się problemy z pochylaniem głowy do przodu i odchylaniem jej do tyłu. Może to być przyczyną bólów i zawrotów głowy oraz szumów w uszach, bólów barków, drętwienia rąk.

Zaburzenia ruchomości odcinka piersiowego mogą powodować, między innymi, objawy charakterystyczne dla chorób serca, takie jak na przykład, bóle w klatce piersiowej. Pamiętajmy jednak o tym, aby w przypadku wystąpienia tego objawu udać się również z wizytą do lekarza, najlepiej kardiologa.

Ograniczenie ruchomości w odcinku lędźwiowym mogą utrudnić lub uniemożliwić wykonanie skłonu do przodu, a czasem wręcz chodzenie.

CZYNNIKI RYZYKA